Drie eenakters gebaseerd op enkele korte verhalen van Anton Tsjechov.
•In Typisch Tsjechov (Aletta Becker) leest een vrouw in de korte verhalen van Tsjechov en kibbelen een jonge coach en een oude gids over krimp, veenmos, veenlijken, tractoren, geluk, wortels… over wel of niet ergens horen.
•In De wending (Magne van den Berg) ontmoet een herder, schapen weidend met zijn zwijgende zoon, achtereenvolgens een dichter, een soldaat en zijn eigen vrouw. Allen vragen ze zich af waar het geluk gebleven is of waar het zich precies zou kunnen bevinden.
•In Nog meer eeuwige liefde (Miriam Boolsen) komt een veearts op bezoek bij een provincieschoonheid. Elke dag verklaart hij haar zijn liefde en wijst zij hem af. Telkens draaien zij in hetzelfde kringetje rond.

opvoergegevens: De Gelukscompagnie / Michiel Johanes Jansen

A man comes to declare his undying love for a woman, as he does every day. In a game about attracting rejection and rejecting attraction everybody is a winner and a loser.

Dochter bindt de strijd aan met de moeder [geïnspireerd op het werk van Elfriede Jelinek].
Eerder gespeeld onder de titel: Elfriede

opvoergegevens: Productiehuis Brabant / Karin Netten

tekst voor drie ontslagen soapactrices

Neem een mooi en gruwelijk sprookje van Hans Christian Andersen. Schrijf een tekst. En speel dan alle personages met dezelfde overgave en vanzelfsprekendheid als toen je kind was.

Miriam Boolsen wilde samen met Carola Bärtschiger onderzoeken waarom het (niet) moeilijk is om iets slims te zeggen over de dood. Hoe je De Dood overhaalt om iemand weer terug te geven. En waarom het belangrijk is om liedjes te blijven zingen.

opvoergegevens: Het Lab / Ine te Rietstap

We know about everything and everything knows about us. Not a leaf on a branch that slips our attention. Not a tooth in the mouth of a squirrel that hasn’t come to our knowledge. Like the waves wave, like the leafs leaf, that’s how we are in the world. Invisible, but everywhere. And the humans have never heard of us, but they know we are there.